Popatrzmy na kod – tekst źródłowy programu – jak na rodzaj materiału. Zobaczmy efekty działania kodu jako jego materialną manifestację.

„Materia Kodu” to opowieść o praktyce Creative Coding niwelującej polaryzację kodu i materii. Jest to opowieść o pewnym rodzaju „tworzywa”, które ma wyjątkowe właściwości. To połączenie materii fizycznej z cyfrową, które nie jest prostą sumą. Ma ono emergentne właściwości pozwalające tworzyć unikalne doświadczenie.

Ten rodzaj materii pozwala artystom i projektantom tworzyć w sposób nieosiągalny inną drogą. Tak powstają złożone przestrzenne instalacje reagujące na bodźce z otoczenia: zmieniające doświadczenie przestrzeni, jej percepcję, wpływające na odczucia przebywających w niej osób, a czasem relaksujące jak kontakt ze strukturami naturalnymi.

Poznajemy świat w ruchu, aktywnie, cieleśnie go doświadczając. Tymczasem styk świata cyfrowego i fizycznego został zdominowany przez pośredniczące w interakcji ekrany. Ich płaskie powierzchnie ograniczyły doświadczenia zmysłowe do gładzenia szybek. Tracimy bogactwo dotyku i zdolność dłoni do złożonych manipulacji obiektami. Przez setki tysięcy lat ewolucja dopasowała nasze ciała i umysły do środowiska. Ekran dystansuje nas od środowiska, które nas ukształtowało. Zachęca nas do obserwowania i manipulowania symbolami zamiast do bycia w świecie, w kontakcie z prawdziwymi rzeczami w rzeczywistych miejscach.

Dzięki połączeniu możliwości, jakie daje programowanie, elektronika i fabrykacja cyfrowa, będziemy coraz odważniej pokonywać barierę ekranu, bo dostajemy rodzaj tworzywa pozwalającego na łączenie bitów i atomów. Naszą przestrzeń będą zapełniać fizyczne artefakty o właściwościach cyfrowych. Nie można obok nich przejść obojętnie – angażują wielozmysłowym doświadczeniem, zachęcają do interakcji, działając zgodnie z tym, jak zwykliśmy doświadczać otaczającego nas świata, cieleśnie i w ruchu.

Dziś każdy projektant, artysta, architekt, może użyć w swoim warsztacie twórczym tej materii. Nie musi w tym celu kończyć studiów technicznych, ponieważ niezwykle obniżyła się bariera wejścia. Stało się to za sprawą uproszczenia techniki cyfrowej, ruchów open source i open hardware, kultury DIY (ang. zrób to sam), rozwoju IDE (ang. zintegrowanych środowisk wytwórczych) z myślą o kreatywnym kodowaniu. Dzięki temu wszystkiemu można opanować to tworzywo przez doświadczenie, jak rzeźbiarz uczący się kształtować drewno czy kamień albo ceramik kształtujący glinę.

Tą wystawą zwracamy uwagę na zasięg wykorzystania Creative Coding, które - przekraczając granice pomiędzy sztuką, designem i nauką - coraz mocniej zaznacza swoją obecność w wielu obszarach tworzenia. Praktyka Creative Coding to wezwanie, by zacząć myśleć antydyscyplinarnie, zapomnieć o stereotypowych podziałach „humanista - umysł ścisły”, zamienić się z biernych odbiorców świata technologii w jego czynnych twórców. Z czytelników stać się pisarzami. Powtarzając za Douglasem Rushkoffem „Program or Be Programmed”, to szansa, by uzyskać dostęp do panelu kontrolnego cywilizacji zyskując głos w dyskusji na temat naszej przyszłości.

W sercu naszego podejścia do Creative Coding leży pozwolenie sobie na stworzenie czegoś niepotrzebnego. Na przypadkowe błądzenie oraz otwartość na błąd, który dla nas jest efektem pożądanym, cudownym zaskoczeniem, twórczym odkryciem. Ważna jest pasja i radość tworzenia. Niezbędny humor i dystans do swojej pracy. Jesteśmy przekonani, że takie podejście daje szansę na stworzenie czegoś przełomowego. Możemy hackować sposób wykorzystania technologii, znaleźć niezbadane obszary wykorzystania kodu. Eksplorować pozornie niemożliwe połączenia na styku świata fizycznego i cyfrowego.

Na wystawie „Materia Kodu” zgromadziliśmy szereg prac będących taką właśnie eksploracją.

 

 

Zdjęcia: materiały własne | Wystawa „Materia kodu” 

Miejsce i kontakt

16 września 2019 r., S101 i S102
od godz. 16.00-20.00

Uniwersytet SWPS,
ul. Chodakowska 19/31