Pedro Almodóvar to jeden z najbardziej znanych współczesnych reżyserów filmowych. W ostatnich latach dużo mówiono o jego filmach "Ból i blask", "Volver" czy "Złe wychowanie". Z kolei w swoich najwcześniejszych filmach "Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy" czy "Labirynt namiętności" jak nikt odmalowuje obraz rewolucji obyczajowej i seksualnej, która wybuchła po zmianie ustrojowej w Hiszpanii. Almodóvar jest też twórcą scenariuszy do swoich filmów i… autorem opowiadań. Na rynek polski właśnie wchodzi zbiór jego tekstów wydany nakładem Wydawnictwa Poznańskiego jako "Ostatni sen".

Czemu sen i dlaczego ostatni? Czy można ten zbiór opowiadań potraktować jako autobiografię reżysera? A może są nią raczej jego filmy? Jaki obraz Almodovara wyłania się z tomu opowiadań? Po co w 2023 roku wydawać wczesne teksty zbierające dotąd kurz? W jakim stopniu znajomość filmów reżysera pomaga w lekturze jego opowiadań? Jakie światło opowiadania rzucają na filmy? Czy teksty Almodovara stawiają szczególny opór w tłumaczeniu? Jak się tłumaczy w tandemie? Na te i wiele innych pytań odpowiedziały: autorki przekładu książki "Ostatni sen" Katarzyna Okrasko i Agata Ostrowska oraz filmoznawczyni i historyczka sztuki Karina Gralak-Nowacka. Rozmowę poprowadziła dr Paulina Nalewajko z Zakładu Iberystyki i Italianistyki na Uniwersytecie SWPS.