Od kilku lat w Polsce coraz częściej słyszymy o feminatywach, czyli nazwach zawodów i funkcji z “żeńskimi końcówkami”. Widzimy stosowanie takich form jak gościni, wykładowczyni, a nawet chirurżka. Dla jednych to nowa norma, dla innych niezrozumiała i niepotrzebna “nowomowa”. Z drugiej strony, wraz z coraz większą liczbą osób nie identyfikujących się z binarnym podziałem na kobiety i mężczyzn powstaje pytanie o to, jak się do nich zwracać, stąd różne propozycje rozwiązań nazywanych neutratywami.

Gość czy gościni? Studenci czy osoby studenckie? Czy taka debata na temat feminatywów i neutratywów toczy się również w języku hiszpańskim? Czy język hiszpański i polski pozwalają na tworzenie form żeńskich i neutralnych na podobnych zasadach gramatycznych? Czy któryś z tych języków można uznać za bardziej seksistowski lub inkluzywny? Jak języki te adaptują się do zmian społecznych, które obserwujemy? Czy instytucje odpowiedzialne za normy językowe są jednakowo otwarte na nowe rozwiązania językowe w tym zakresie? Czy społeczeństwa hiszpańskojęzyczne chętniej posługują się feminatywami i neutratywami niż społeczeństwo polskie? Jak osobisty wybór formy, którą się określamy, wpływa na naszą tożsamość? Jak komunikować się w sposób afirmatywny z osobami, które inaczej się identyfikują?

Na te i wiele innych pytań odpowiedzieli: językoznawca dr Maciej Jaskot i seksuolożka dr Katarzyna Grunt-Mejer. Rozmowę poprowadziła dr Paulina Nalewajko, kulturoznawczyni, literaturoznawczyni i tłumaczka.