Członkowie Koła Naukowego Empiria serdecznie zapraszają na ósmą edycję Tygodnia Zdrowia Psychicznego organizowanego na Uniwersytecie SWPS w Sopocie. W tym roku wydarzenie dedykujemy śp. dr Marlenie Kossakowskiej, która pełniła funkcję opiekuna Empirii. Swoją karierę zawodową poświęciła psychologii pozytywnej, a jej zainteresowania badawcze koncentrowały się na identyfikowaniu pozytywnych aspektów radzenia sobie ze stresem choroby przewlekłej.

Podczas Tygodnia Zdrowia Psychicznego prowadzone będą otwarte warsztaty i wykłady mające na celu promocję profilaktyki chorób psychicznych, promocję zdrowia psychicznego, zwiększenie świadomości społecznej na temat zaburzeń psychicznych i ich leczenia, przełamanie tabu oraz walkę ze stygmatyzacją osób zmagających się z chorobą psychiczną.

W tym roku temat przewodni wydarzenia inspirowany jest książką autorstwa dr Kossakowskiej pt. „Projekt Dobre Życie”.

16–20.03 (od poniedziałku do piątku)

Wystawa Budowanie Pozytywnej Samooceny „Ona rozdarta, ale sklejona, więc prawie jak nowa”

Termin: otwarcie o godzinie 17.00 dnia 16.03.2020 r., zamknięcie o godzinie 19.00 dnia 20.03.2020 r.

16.03 (poniedziałek)

17.30–19.00 – wykład, AULA 0.4

Mariusz Cieślak – Pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych. Zjawisko wzrostu potraumatycznego u dzieci i młodzieży zmagającej się z chorobą nowotworową

19.15–20.45 – warsztat, SALA 1.8

Karol Jacek – Redukcja szkód i testowanie substancji

17.03 (wtorek)

17.30 –19.00 – wykład, AULA 0.4

Agata Plotkowska-Baranowska – Relacja osób chory-opiekun. Jak pomóc choremu, a jak sobie?

19.15–20.45 – warsztat, SALA 1.8

Michał Patock – Substancje psychoaktywne a współczesna terapia uzależnień

18.03 (środa)

17.30–19.00 – wykład, AULA 0.4

Wojciech Glac – Mechanizm biologiczny uzależnienia

19.15–20.45 – warsztat, SALA 1.8

Aurelia Pobłocka – Jak sobie radzić z emocjami dzieci – warsztat dla rodziców

19.03 (czwartek)

17.30–19.00 – wykład, AULA 0.4

Paulina Golińska – Podróże z prądem i pod prąd, czyli o chorobie afektywnej dwubiegunowej

19.15–20.45 – warsztat, SALA 1.8

Stanisław Borawski – Jak nauczyć się szczęścia – psychologia dobrostanu w praktyce

20.03 (piątek)

17.30–19.00 – wykład, AULA 0.4

Wioletta Radziwiłłowicz – Kiedy świat kocha tak źle – o dzieciach i młodzieży z zaburzeniami afektywnymi

19.15–20.45 – warsztat, SALA 1.8

Magdalena Skuza-Singh (PTDBT) – Uważny terapeuta, uważny pacjent, uważna terapia: zastosowanie uważności w praktyce terapeutycznej (DBT)

Tegorocznej edycji Tygodnia Zdrowia Psychicznego towarzyszyć będzie wystawa prac młodzieży na temat walki z porównaniami i odbudowywania samooceny. Prace dotyczą wyobrażeń na temat własnego świata, rzeczy najbliższych sercu, są wśród nich również autoportrety. Wszystkie obrazy są jednak zniszczone. Dlaczego?

Obrazy przedstawiają proces budowania, niszczenia i odbudowywania samooceny. Proces twórczy w sztuce odpowiada procesowi twórczemu w życiu. Kreowanie siebie, odkrywanie i budowanie własnej samooceny zajmuje nam wiele lat. W życiu zdarza się jednak, że w ciągu jednej chwili ktoś jest w stanie to zniszczyć i odebrać radość, która towarzyszyła nam przy tworzeniu nas samych.

Jak bronić siebie i innych przed zniszczeniem? A jeżeli na ochronę jest już za późno, jak odbudowywać swoją samoocenę lub naprawić krzywdy wyrządzone innym? To właśnie jest tematem wystawy.

Inspiracją do warsztatów, podczas których powstało 64 historii na płótnie, były pocztówki Ilustris – Katarzyny Majewskiej oraz Andrzeja Tylkowskiego.

Zespół Ilustris postanowił przekazać produkty ze swojej oferty – będzie je można nabyć na stoisku obok wystawy podczas Tygodnia Zdrowia Psychicznego na Uniwersytecie SWPS w godzinach 17.00–19.30. Cały dochód z ich sprzedaży zostanie przekazany na wsparcie podopiecznych z Domu Rodzinnego Fundacji Rodzina Nadziei oraz Rodzinnego Dom Dziecka Ełganowo, którzy byli uczestnikami warsztatów.

Charytatywna zbiórka internetowa odbywa się tutaj.

Koordynatorki: YOUng Heroes – Julia Kaffka, Kamila Kaffka-Skierka

Kontakt: [email protected]

Zdiagnozowanie choroby nowotworowej u dzieci i młodzieży jest niezwykle trudnym, a nawet traumatycznym doświadczeniem zarówno dla samych pacjentów, jak i ich bliskich. Diagnoza onkologiczna to bardzo kryzysowy moment, który skutkuje pojawieniem się nowych zachowań i emocji o bardzo zróżnicowanym charakterze. Oprócz wielu negatywnych stanów emocjonalnych oraz silnego dystresu może też powodować pozytywne zmiany. W trakcie wykładu skupimy się na zjawisku zwanym wzrostem posttraumatycznym (PTG). Czym jest trauma oraz zjawisko wzrostu posttraumatycznego w chorobie nowotworowej? Jakie są modele tego rodzaju wzrostu? Co warunkuje PTG? Czy badania naukowe potwierdzają, że młodzież, która zmaga się z chorobą nowotworową, doświadcza takiego wzrostu, a jeżeli tak, to co go warunkuje? Na koniec opowiemy, jak badać wzrost i w jaki sposób go promować.

Mariusz Cieślak – psycholog, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, student ostatniego roku Studiów Doktoranckich Psychologii na Uniwersytecie Gdańskim. W pracy naukowej oraz praktycznej zajmuje się zagadnieniami dotyczącymi psychoonkologii dzieci i młodzieży. W kręgu jego zainteresowań znajdują się również zagadnienia z obszaru psychotraumatologii i psychometrii. Jest autorem i współautorem publikacji na temat psychoonkologii i psychotraumatologii. Dodatkowo interesuje się medycyną, muzyką oraz neurologią. W wolnym czasie podróżuje, publikuje oraz prowadzi zajęcia psychoedukacyjne.

Na warsztatach zostanie zaprezentowany sposób badania substancji psychoaktywnych za pomocą testów kolorymetrycznych metodą krzyżową, opierającą się na odczytach tablic skonstruowanych empirycznie.

Karol Jacek – biotechnolog, studiuje na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. Swoje doświadczenie naukowe wykorzystuje do przekazywania rzetelnej wiedzy na temat działania substancji psychoaktywnych i możliwościach badania ich składu. Prowadzi wykłady i warsztaty, m.in. w cyklu „Zażyj dawkę wiedzy” organizowanym przez Społeczną Inicjatywę Narkopolityki.

Opieka nad pacjentem przewlekle chorym czy umierającym to temat niezwykle trudny. Nikt nie ma wątpliwości co do cierpienia i potrzeb chorego, rzadko jednak myśli się o wyzwaniach czekających opiekuna. Przerażony, nieprzygotowany, wyczerpany, nierozumiany i osamotniony w swoich obowiązkach, często się wycofuje, wpada w depresję, nałogi czy poczucie winy. Czasami rezygnuje z opieki nad bliskim, bo nie umie sobie poradzić z zaistniałą sytuacją, zwykle oskarżany w takim momencie o nieludzkie zachowanie, brak serca, podłość. Często obwinia sam siebie. Opiekun-amator, czyli osoba bliska choremu, to nie to samo co profesjonalista. Bliski przyjmuje na siebie obowiązki, do których nikt go nie przygotował. W obecnym systemie ochrony zdrowia bez wsparcia fachowego, pozostawiony jest sam sobie. Odbiorca opieki to osoba bliska, znana i całkowicie od opiekuna zależna, oczekująca wsparcia i budząca emocje. Fachowiec po 12 godzinach pracy może zakończyć pracę i po prostu pójść do domu, starając się nie myśleć o pracy. Członek rodziny natomiast porzuca swoje dotychczasowe życie i całkowiecie poświęca je chorej osobie. Jak zrozumieć sytuację, w której znajduje się chory i opiekun? Jak pomóc choremu, a jak sobie? Gdzie jest granica przebiegająca między wzajemnymi potrzebami? Czego się spodziewać i jak sobie poradzić w kryzysowych momentach? Odpowiedzi na te pytania padną podczas wykładu.

Agata Płotkowska-Baranowska – specjalistka pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki, przez 10 lat pracowała jako fizjoterapeutka. Od wielu lat zajmuje się edukacją pacjentów i ich rodzin. Jej doświadczenie obejmuje pracę z pacjentem umierającym, wymagającym intensywnej opieki, onkologicznym i przewlekle chorym. Jej zainteresowania skupiają się wokół wartości dodanej w chorobie, obserwacji relacji chory-opiekun i wpływu na tę relację przez edukację. Bo choroba to część życia. Obecnie zajmuje się tzw. medycyną integracyjną, która łączy zarówno elementy medycyny systemowej oferowanej w Polsce przez NFZ, jak i elementy psychologii oraz terapii wspomagających. Podążanie za pacjentem, za trudnościami pojawiającymi się w rodzinie w trakcie leczenia, za wyzwaniami nowych terapii to obecnie trzon jej pracy.

Udział w wykładzie pozwoli słuchaczom skonfrontować powszechnie panujące stereotypy dotyczące substancji psychoaktywnych i zjawiska narkomanii z aktualnymi badaniami naukowymi oraz bieżącymi przepisami prawa. Celem prelekcji jest rozszerzenie świadomości w zakresie nieustannie powiększającego się spektrum chorób, których leczenie – za sprawą substancji zmieniających świadomość – może w najbliższej przyszłości diametralnie ulec zmianie.

dr Michał Patock – toksykolog, farmakolog kliniczny oraz psychoterapeuta uzależnień. Na co dzień pracuje w Oddziale Ostrych Zatruć Szpitala MSW w Gdańsku, dodatkowo jest nauczycielem akademickim Wydziału Lekarskiego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Doświadczenie i wiedza zdobyta w pracy z osobami regularnie używającymi substancji psychoaktywnych, jak i pacjentami będącymi w stanie bezpośredniego zagrożenia życia po przedawkowaniu narkotyków, umożliwi słuchaczom zrozumienie znaczenia substancji psychoaktywnych w dzisiejszym świecie.

Podczas wykładu poznamy i zrozumiemy mechanizmy prowadzące do uzależnienia farmakologicznego i behawioralnego oraz indywidualne zróżnicowania podatności na uzależnienia. Zostaną również przedstawione informacje dotyczące właściwości mechanizmów działania i efektów przyjmowania substancji psychoaktywnych. Pozwoli to zrozumieć zmienność podatności na uzależnienie oraz rolę czynników biopsychologicznych wpływających na podatność na uzależnienie.

dr Wojciech Glac – neurobiolog, pracuje na Wydziale Biologii Uniwersytetu Gdańskiego. Popularyzator nauki, organizator akcji takich jak Dzień Mózgu, w którym uczestniczy kilka tysięcy ludzi. Jego szeroka działalność popularyzatorska, przybliżająca zagadnienia związane m.in. z neurobiologią uzależnień i neuroimmunologią, adresowana jest przede wszystkim do młodzieży szkolnej i akademickiej.

Emocje są nieodłącznym elementem naszego życia. Dorośli – poprzez swoje życiowe doświadczenia – nauczyli się je regulować. I to jest kluczowa różnica między emocjami dorosłych i dzieci. Nagłe wybuchy złości, smutku, lęk czy euforia mogą stanowić nie lada wyzwanie dla rodzica czy opiekuna. Podczas warsztatu przedstawimy specyfikę rozwoju emocjonalnego dziecka oraz pokażemy, w jaki sposób dorosły może nauczyć dziecko regulować własne emocje. Wiedza o tym, jak powstają emocje i jakie zmiany w nas wywołują, pozwoli nam łatwiej nad nimi zapanować. Dlatego tak ważne jest zrozumienie emocjonalnego świata dziecka. Pokażemy, jak my, dorośli, możemy pomóc dzieciom przejść przez fazy rozwojowe oraz tym samym nauczyć je, jak regulować własne emocje. Dziecko świadome swoich stanów emocjonalnych będzie potrafiło opanować nagłe uderzenia emocjonalne. A przynajmniej będzie się starało.

Aurelia Pobłocka – psycholog rozwojowy, absolwentka Uniwersytetu SWPS w Sopocie; certyfikowany Trener Umiejętności Społecznych, Metody Ruchu Rozwijającego według Weroniki Sherborne. Obecnie jest w trakcie realizacji 3-modułowego szkolenia bazowego terapii behawioralnej. Szczególnie interesuje się psychologią dziecięcą oraz psychologią rodziny. Doświadczenie zawodowe zdobywała w wolontariatach na rzecz rozwoju dzieci, jako wychowawca młodzieży w świetlicy socjoterapeutycznej oraz prowadząc konsultacje psychologiczne dla członków klubu AA. Pracuje w przedszkolu integracyjnym.

W ostatnich latach, głównie dzięki często organizowanym kampaniom społecznym, wzrasta w społeczeństwie poziom wiedzy na temat depresji. Zaczynamy zdawać sobie sprawę, że stanowi jedną z podstawowych chorób cywilizacyjnych. Warto jednak pamiętać, że depresja, skategoryzowana w nomenklaturze psychiatrycznej jako choroba afektywna jednobiegunowa, stanowi tylko jedną postać z większej rodziny chorób afektywnych. W trakcie wykładu skupimy się na jej siostrze: chorobie afektywnej dwubiegunowej (ChAD). Na czym polegają zmiany nastroju? Jak wygląda przebieg choroby w jej różnych podtypach? Dlaczego z ChAD jest czasami pierwotnie diagnozowany jako depresja jednobiegunowa i skąd wynikają te pomyłki? Czy badania naukowe potwierdzają, jakoby osoby z ChAD cechowały się wyższym poziomem kreatywności, a świat sztuki byłby uboższy o wybitne dzieła, gdyby ich autorzy nie mieli zaburzeń dwubiegunowych?

Paulina Golińska – psycholog, nauczyciel akademicki w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. W swojej pracy naukowej oraz praktycznej zajmuje się pacjentami z trudnościami poznawczymi: głównie osobami po urazach czaszkowo-mózgowych. W kręgu jej zainteresowań znajdują się również zespoły otępienne oraz ich diagnoza różnicowa, a także choroby i zaburzenia psychiczne, a zwłaszcza mechanizmy leżące u ich podstaw. W psychologii fascynują ją głównie słabo jak dotąd poznane obszary funkcjonowania człowieka. Jest współautorką pozycji książkowej pomocnej w rehabilitacji i usprawnianiu zdolności intelektualnych. Dodatkowo interesuje się architekturą oraz sztuką jako abstrakcyjnym wytworem człowieka, a także historią medycyny. W czasie wolnym maluje, czyta książki i jeździ na łyżwach.

Każdy z nas intuicyjnie rozumie, czym jest szczęście i bez trudu przypomni sobie sytuacje, kiedy je odczuwał. Ale czym tak naprawdę jest szczęście? Czy szczęście to spełnienie zawodowe i życie pełne wyzwań, a może święty spokój i wyciszenie? Czy bardziej uszczęśliwi nas stabilna, ale nudna praca, czy może niepewna, ale ekscytująca? Filozofowie od wieków łamali sobie głowę nad pytaniem, co robić, by czuć się bardziej szczęśliwym. Aż pewnego dnia wyzwanie podjęli naukowcy – uznali, że szczęście to zbyt poważna sprawa, by zostawiać je spekulacjom i rozpoczęli rygorystyczne badania. W ten sposób narodziła się nowa gałąź psychologii – psychologia dobrostanu. Odpowiada ona na pytanie, czym jest szczęście i co rzeczywiście czyni nas, ludzi, szczęśliwszymi, a co tylko wydaje się nas uszczęśliwiać. Szczęście bierze się z czynów, a nie z teoretyzowania. Psychologia dobrostanu opracowała praktyczne ćwiczenia, których regularne powtarzanie sprawi, że nasz poziom dobrostanu podniesie się. Są to tak zwane „interwencje pozytywne”. W trakcie warsztatu uczestnicy zapoznają się i przećwiczą najpopularniejsze interwencje pozytywne.

Stanisław Borawski – psycholog, nauczyciel akademicki i współzałożyciel firmy IT Common Wombat. Dba, aby przekazywana wiedza miała solidne naukowe podstawy; funkcjonuje na styku nauki, biznesu i zabawy. Na co dzień pracuje we własnej firmie, gdzie zajmuje się marketingiem, sprzedażą i koordynowaniem projektów. Od trzech lat prowadzi zajęcia z psychologii dobrostanu na Uniwersytecie SWPS w Sopocie, gdzie uczy studentów, czym jest szczęście i jak dzięki odkryciom nauki możemy żyć lepiej i pełniej. Twórca Kart Akcji Życiowych – narzędzia opartego na gamifikacji, które pomaga w motywowaniu się i podejmowaniu decyzji. W wolnych chwilach prowadzi gry fabularne RPG i czyta książki popularnonaukowe.

Zaburzenia nastroju (inaczej: afektywne) to grupa zaburzeń internalizacyjnych, w których okresowo występują zmiany emocji, nastroju i aktywności. W badaniach nad etiopatogenezą zaburzeń nastroju u dzieci i młodzieży uwzględnia się czynniki biologiczne (genetyczne, zaburzenia struktury i funkcji ośrodkowego układu nerwowego, podłoże neuroimmunologiczne), psychologiczne i społeczne. Integracja wyników badań nad wieloczynnikowymi uwarunkowaniami zaburzeń afektywnych ułatwia zrozumienie rozwoju i utrzymywania się psychopatologii oraz umożliwia doskonalenie metod właściwego leczenia. Wczesna interwencja zarówno w depresji, jak i w ChAD ma kluczowe znaczenie dla uniknięcia negatywnych konsekwencji tych zaburzeń w wielu sferach (tj. realizację zadań rozwojowych, funkcjonowanie biopsychospołeczne) oraz zapobiegania przyszłym powikłaniom (takim jak: nawroty, rozwój współistniejących zaburzeń psychicznych, obniżenie funkcjonowania społecznego lub śmierć w wyniku samobójstwa). Identyfikacja wysoce zróżnicowanych objawów prodromalnych, czynników predysponujących oraz podtrzymujących określoną formę psychopatologii może stanowić punkt wyjścia do konstruowania adekwatnych programów interwencyjnych, profilaktycznych oraz terapeutycznych. Należy w nich uwzględniać odmienność (interindywidualną oraz wynikającą z porównania z osobami dorosłymi) obrazu klinicznego zaburzeń nastroju, ich przebiegu i odpowiedzi na leczenie.

Wioletta Radziwiłłowicz – dr hab., prof. nadzw. Uniwersytetu Gdańskiego, psycholog. Specjalizuje się w psychologii klinicznej dzieci i młodzieży. Pracuje w Zakładzie Psychologii i Psychopatologii Rozwoju w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Zainteresowania badawcze i naukowe: psychopatologia rozwoju dzieci i młodzieży, psychotraumatologia, psychologia rodziny, kryzys adolescencyjny, zaburzenia odżywiania się, zaburzenia afektywne, samookaleczenia i próby samobójcze, zaburzenia psychotyczne, związki psychopatologii z twórczością. Współpracuje z instytucjami związanymi z systemem opieki zdrowotnej, pomocy psychologicznej i kształceniem. Tworzy i realizuje szkolenia skierowane głównie do psychologów, nauczycieli i rodziców. Była inicjatorką utworzenia studiów podyplomowych Psychotraumatologia na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. Pełniła rolę koordynatora i trenera dwóch programów europejskich Młodzież w działaniu.

Tematyką warsztatu będzie znaczenie uważności w psychoterapii – nie tylko jako doświadczeniowej techniki pracy z pacjentem czy stale rozwijanej umiejętności pacjenta i terapeuty – ale przede wszystkim w aspekcie związanym ze współczuciem i współodczuwaniem. W terapii DBT uważność jest podstawową umiejętnością. Podczas warsztatów zostaną omówione przykłady, wykonamy też ćwiczenia.

mgr Magdalena Skuza-Singh – psycholog, socjolog, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, certyfikowany psychoterapeuta poznawczo-behawioralny i dialektyczno-behawioralny, terapeutka EMDR, przewodnicząca zarządu Polskiego Towarzystwa Terapii Dialektyczno-Behawioralnej, koordynatorka prowadzonego w całej Polsce programu dla rodzin Family Connections™. Współzałożycielka Centrum Zdrowia Psychicznego HarmonJa w Gdańsku, gdzie pracuje z młodzieżą i dorosłymi, koordynuje zespoły terapii dialektyczno-behawioralnej. Od września 2019 r. pracuje w Klinice Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Krakowie.