Miłość szczęśliwa nie należy do wielkich tematów literatury rosyjskiej. Ale wojna, cierpienie, absurd życia czy inne egzystencjalne problemy – już tak. Pisząca po rosyjsku białoruska noblistka Swietłana Aleksijewicz, która sama do tej pory nie zajmowała się tematyką miłości, przeprowadziła szereg wywiadów z Rosjanami, by w filmowym kadrze uchwycić tę nieznaną część rosyjskiej duszy.

W miejsce wielkich bohaterów Dostojewskiego i Tołstoja, Aleksijewicz wprowadza emerytów, nowożeńców, fryzjerkę, etnolożkę, malarza, tłumaczkę i innych zwyczajnych ludzi, którzy przeżyli miłość i dziś, starannie dobierając słowa, próbują opowiedzieć, czym było to doświadczenie. Pisarka staje się wrażliwym medium, dzięki któremu introwertyczni, często głęboko skryci rozmówcy, zaczynają przemawiać literaturą.

O ile uczucie miłości jest prawdopodobnie uniwersum kultury, to doświadczenie, świadomość i pamięć uczucia różni się międzykulturowo, międzyjednostkowo i – jak sugeruje film Staffana Juléna – międzynarodowo.

Do kina przychodzi się po emocje, ale również ze swoimi własnymi uczuciami – w jaki sposób połączyć te dwa światy? Podczas comiesięcznych spotkań rozmawiamy o kwestiach fundamentalnych dla naszego życia i dobrego funkcjonowania w świecie, takich jak: miłość, pasja, samotność, zmiana. Polem dyskusji będą filmy dokumentalne z festiwalu Millennium Docs Against Gravity, które jak w soczewce skupiają ludzkie życie. Po filmach wraz z zaproszonymi gośćmi  prowadzimy dyskusyjny klub filmowy, czyli rozmawiamy i konfrontujemy światopoglądy. Głównym celem cyklu jest pokazanie, w jaki sposób możemy wykorzystywać film jako narzędzie do pracy z własnymi emocjami.

Kurs filmoterapii – doświadczalne spotkania po filmie. Podczas spotkań widzowie będą mieli okazję dowiedzieć się, na czym polega filmoterapia i jakie narzędzia się w niej stosuje. O programie filmoterapii można przeczytać na: www.filmoterapia.pl