W dniu 13 lutego 2021 roku zmarł Profesor Witold Wołodkiewicz (urodzony w Warszawie w 1929 roku) – światowej sławy specjalista w zakresie prawa rzymskiego, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W pracy naukowej koncentrował się na wpływie prawa rzymskiego na rozwój europejskiej kultury prawnej. Interesował się także zagadnieniami związanymi z humanizmem prawniczym, prawoznawstwem w okresie oświecenia oraz kodyfikacją Napoleona. Był współtwórcą Wydziału Prawa w Warszawie na Uniwersytecie SWPS i aktywnie uczestniczył w jego rozwoju.
Wybitny znawca prawa rzymskiego i praw antycznych
Całe życie naukowe Profesora związane było z Warszawą – ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1952 r.), na tymże Uniwersytecie uzyskał stopień doktora nauk prawnych (1961 r.) oraz doktora habilitowanego nauk prawnych (1968 r.). Tytuł naukowy profesora nadano mu w 1978 roku.
Był znakomitym znawcą prawa rzymskiego i praw antycznych, cenionym na świecie specjalistą w tej dziedzinie, należącym do ścisłej europejskiej czołówki prawników romanistów. Napisał (we współautorstwie ze swoją wychowanką naukową Profesor Marią Zabłocką) podręcznik prawa rzymskiego, z którego uczyło się i wciąż uczy wiele pokoleń przyszłych prawników, nie tylko studiujących na Uniwersytecie Warszawskim.
Profesor był uczestnikiem wszystkich liczących się konferencji dotyczących prawa rzymskiego, autorem licznych ważnych referatów naukowych prezentowanych w gronie prawników romanistów na całym świecie. Jego poglądy kształtowały myśl romanistyczną wielu pokoleń prawników europejskich.
Pisał także do „Palestry”, czasopisma adwokatury polskiej, wiele lżejszych tekstów. Wykazywał się w nich ogromną erudycją, znajomością bieżących problemów prawników i kształcenia prawniczego w Polsce. Jego wypowiedzi pochodzące z tych felietonów były cytowane i stawały się przedmiotem rozmów prawników i nie tylko (np. co miał wspólnego z prawem Koziołek Matołek!). Sam Profesor był przez wiele lat adwokatem, podobnie jak Pani Profesorowa (śp. Grażyna Wołodkiewicz). Zapewne dlatego, będąc romanistą, nigdy nie oddalił się od problemów współczesnego prawa.
To Jego dziełem jest wybór i rozmieszczenie sentencji łacińskich na kolumnach gmachu Sądu Najwyższego w Warszawie.
Profesor był wzorem dobrego życia. Robił dużo w zakresie pracy akademickiej, nauki i kształcenia, ale umiał też cieszyć się życiem i dzielić tę radość z innymi. Był mistrzem, wychowawcą i kompanem, uczestniczył w wielu rozmowach naukowych, i nie tylko naukowych.
Mistrz, wychowawca, wzór do naśladowania
Z Wydziałem Prawa SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego związał się w 2007 roku; należał do grona jego założycieli i bardzo aktywnych członków. Przez wiele lat był kierownikiem Katedry Prawa Rzymskiego, gdzie podczas seminariów zawsze odbywała się gorąca dyskusja z udziałem Profesora.
Jednak przede wszystkim był uczonym i nauczycielem akademickim, kształtującym postawy młodych prawników – studentów, doktorantów, pracowników naukowych. Zawsze dbał o swoich młodych wychowanków, bronił ich, gdy byli niesłusznie osądzani. Wielu z nich wiele Mu zawdzięcza.
Profesor był wzorem dobrego życia. Robił dużo w zakresie pracy akademickiej, nauki i kształcenia, ale umiał też cieszyć się życiem i dzielić tę radość z innymi. Był mistrzem, wychowawcą i kompanem, uczestniczył w wielu rozmowach naukowych, i nie tylko naukowych. Uwielbiał podróżować i poznawać nowe miejsca, a także wracać do znanych.
Będzie go nam wszystkim brakowało w każdym wymiarze jego życia i działalności.
dr hab. Teresa Gardocka, prof. Uniwersytetu SWPS
Instytut Prawa, Uniwersytet SWPS
dr hab. Sławomir Kursa, prof. Uniwersytetu SWPS
Wydział Prawa w Warszawie, Uniwersytet SWPS
