Wyniki badań wskazują na istnienie dwóch odrębnych grup osób niepełnosprawnych. Młodzi do 35. roku życia postrzegają siebie jako osoby samowystarczalne i aktywne, a ograniczenie sprawności nie ma dużego wpływu na ich codzienne życie. Druga grupa to osoby w wieku 40 plus, które z reguły nie radzą sobie na rynku pracy ze względu na bariery językowe, niższe kompetencje zawodowe czy utrudnioną mobilność. Wymagają one większej uwagi ze strony instytucji pomocowych.

Populacja osób niepełnosprawnych nie jest homogeniczna i nie można traktować wszystkich niespełnosprawnych w ten sam sposób tylko ze względu na podobieństwo typu, charakteru, sposobu nabycia, momentu nabycia czy stopnia niepełnosprawności. Działania powinny być dostosowane przede wszystkim do wieku odbiorcy i historii jego życia. Czynniki te najmocniej wyznaczają to, które potrzeby są najważniejsze i które powinny być na pierwszym miejscu zaspokojone – mówi Radosław Kaczan z SWPS, kierownik badań.

Badania wskazują także na bardzo niską świadomość własnych chorób i niepełnosprawności. Znaczna część ankietowanych nie była w stanie odpowiedzieć na pytania dotyczące własnej choroby, przypadłości czy sposobach leczenia.

Projekt pt. „Ogólnopolskie badania sytuacji, potrzeb i możliwości osób niepełnosprawnych” realizowany jest przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Szkołę Wyższą Psychologii Społecznej ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Celem badania jest pozyskanie informacji na temat osób niepełnosprawnych, które nie zostały do tej pory ujęte w żadnych innych polskich badaniach socjologicznych i psychologicznych, a także przygotowanie rekomendacji do tworzenia nowoczesnych, dedykowanych programów pomocowych. Czytaj więcej na temat projektu...