Co robić w momencie, kiedy dziecko zaczyna się interesować seksem? Jak reagować na pierwsze pytania? Czy masturbacja przedszkolaków to problem, z którymi powinniśmy się natychmiast zwracać do psychologa? Pytania o seksualność nurtują większość rodziców, niezależnie czy dzieci są w wieku przedszkolnym, czy wchodzą w etap dojrzewania. Rozwój seksualny człowieka nie jest ani odrębną dziedziną jego życia, ani też dziedziną wyróżniającą się wśród innych aktywności. Elizabeth B. Hurlock uważa, że zachowania seksualne ściśle wiążą się z rozwojem poznawczym, emocjonalnym, intelektualnym i społecznym. Stąd praktycznie na każdym etapie wychowania wśród rodziców budzi się szereg wątpliwości.

Rodzica refleksje o seksualności

Celem wychowania seksualnego jest harmonijne włączenie się w życie seksualne. Pierwsze kilkanaście lat rozwoju tworzy fundament dla dorosłej seksualności. Dlatego tak ważna jest postawa dorosłych, wychowawców, rodziców i opiekunów. Dzieci – także małe, przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, są również istotami seksualnymi, zdolnymi do ekspresji swojej seksualności w sposób typowy dla wieku i poziomu rozwoju. Najczęstszym zadawanym pytaniem jest pytanie o wyznaczenie granicy. W którym momencie zachowania dzieci powinny wzbudzać wątpliwości?

W rozmowie z dzieckiem o seksualności, w sytuacjach które budzą nasze wątpliwości, warto odpowiedzieć sobie na pytania stawiane przez Monikę Zieloną-Janek i Aleksandrę Chodecką. Dotyczą one własnej seksualności, ale z pewnością sprowokują do refleksji rodziców nastolatków.

  • Skąd czerpię obiektywną wiedzę o seksualności człowieka? Skąd wiem, że te źródła są rzetelne?
  • Jakie są moje doświadczenia seksualne zarówno pozytywne, jak i negatywne?
  • Jakie znam mity i przesądy dotyczące seksualności ogólnej i dziecka?
  • Jakie są moje osobiste przekonania dotyczące seksualności ogólnej i seksualności dziecka?

W okresie dzieciństwa tzw. okresie eksperymentalnym układ hormonalny nie podejmuje jeszcze swojej funkcji i działa cały czas na tym samym poziomie. W fazie dorastania (okres między 12 a 18 rokiem życia) ma miejsce intensywna produkcja hormonów płciowych. Układ hormonalny jest w fazie wzrostu o charakterze ilościowym i jakościowym. Zachowania seksualne tego okresu są kształtowane przez przemiany biologiczne, które czynią je labilnymi, niedojrzałymi, zmiennymi. Te różnice powodują, że zachowania seksualne dzieci i młodzieży mają zupełnie inną jakość.

Przedszkolaki są w tzw. fazie edypalnej i ich zachowanie charakteryzuje się bardzo dużą ekspresją seksualną. Aktywność seksualna przejawia się pod postacią zachowań masturbacyjnych, orientacyjnych, interakcyjnych i zachowań twórczych. Pojawiają się wówczas różne zachowania u dzieci, które mogą niepokoić rodziców.

Dzieci – także małe, przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, są również istotami seksualnymi, zdolnymi do ekspresji swojej seksualności w sposób typowy dla wieku i poziomu rozwoju. Najczęstszym zadawanym pytaniem jest pytanie o wyznaczenie granicy. W którym momencie zachowania dzieci powinny wzbudzać wątpliwości?

Czym jest masturbacja dziecięca?

Masturbacja dziecięca definiowana jest jako stymulowanie własnego ciała przez dziecko, głównie obszarów erogennych i wywoływanie w ten sposób uczucia przyjemności. Masturbacja dziecięca nie ma jednolitego charakteru. Przyjmując za kryterium różnicowanie mechanizm jej powstawania oraz pełnioną funkcję.

Można wyodrębnić trzy rodzaje masturbacji dziecięcej:

  • masturbacja podejmowana w celu osiągnięcia przyjemności (u podłoża leży dążenie do dostarczenia sobie przez dziecko doznań, których źródłem jest stymulacja obszarów erogennych),
  • masturbacja eksperymentalna (u jej podstaw leży motywacja poznawcza połączona z motywacją seksualną),
  • masturbacja instrumentalna (spełnia rolę zachowania sygnalizującego istnienie problemu, z którym dziecko nie potrafi się skutecznie uporać).

Zachowania orientacyjne dziecka ukierunkowane są na rozwiązanie dwóch podstawowych problemów: odkrywanie istoty różnic w budowie anatomicznej między kobietą a mężczyzną oraz odkrywanie celu tych różnic, czyli funkcji narządów płciowych.

Zachowania interakcyjne – pojawiają się zabawy tematyczne, w tym dziecięce zabawy seksualne. Zabawy te obok podstawowej funkcji przyjemności, spełniają również takie funkcje, jak nawiązywanie relacji seksualnej z osobą sobie równą, eksplorowanie ciała i ekspresja emocji.

Twórczość dziecięca – wyrażanie treści seksualnych w rysunkach i innych formach plastycznych. Twórczość ta pozwala w sposób bezpieczny ujawnić treści, które albo objęte są zakazem, albo są zbyt trudne do wyrażenia wprost.

Norma seksuologiczna

Ekspresja wieku przedszkolnego jest tak duża, że często budzi niepokój w dorosłych. Problemem jest również rozbieżność między normami wynoszonymi z domu rodzinnego, a normami społecznymi, kulturowymi. Dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na kryteria normy seksuologicznej.

Zachowanie seksualne dziecka mieści się w normie rozwojowej, jeżeli:

  • nie utrudnia/nie uniemożliwia wykonywania zadań rozwojowych przewidzianych dla danej fazy;
  • mieści się w repertuarze zachowań seksualnych charakterystycznych dla danego wieku;
  • dokonuje się miedzy osobami w zbliżonym wieku (różnica nie przekracza 5 lat):
    - bardzo ważne jest to, aby oboje byli w jednej fazie rozwojowej!
    - ten warunek eliminuje dorosłych i zwierzęta;
  • ma cechy dobrowolności:
    - dziecko musi się zgodzić i musi wiedzieć na co się godzi, zgoda musi być oparta na świadomości dziecka co do tego, co się dzieje;
    - zachowania są dobrowolne wtedy, gdy dwoje dzieci wie o co chodzi, na co się godzi;
  • nie szkodzi zdrowiu i życiu;
    - nie wykracza rażąco poza normy obowiązujące w grupie społecznej.

 

258 anna olczak stawicka

O autorce

Anna Olczak-Stawicka – psycholog, pedagog, mediator rodzinny, nauczyciel dyplomowany, członek PTS oraz WTTS. W pracy zawodowej zajmuje się diagnozą i terapią dzieci i młodzieży, par i rodzin, prowadzi edukację i poradnictwo w zakresie seksuologii, warsztaty dla nauczycieli i rodziców. Pracuje w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej oraz Przedszkolu Integracyjnym. Jest absolwentką psychologii i pedagogiki UAM w Poznaniu. Ukończyła kurs podstawowy i zaawansowany terapii systemowej, szkolenie w zakresie Gestalt, mediacji rodzinnych, a także szkolenia z zakresu diagnozy i terapii dzieci z zespołem ADHD. Ukończyła studia podyplomowe w zakresie seksuologii, posiada certyfikat trenerski ART (Trening Zastępowania Agresji), od 12 lat poddaje swoją pracę superwizji. Nagrodzona nagrodą Prezydenta Miasta Poznania.

Artykuły

Zobacz także

Group 426 Group 430 strefa zarzadznia logo 05 logo white kopia logo white kopia