„Najpierw Mieszkanie w Gdańsku – innowacja społeczna w zwalczaniu problemu bezdomności” i „MEMO – Multimedialne narzędzie wspomagające pamięć i aktywizujące osoby starsze” to tytuły projektów zgłoszonych przez naszą uczelnię. Z ramienia Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w ich prowadzeniu wezmą udział dr hab. Sylwiusz Retowski, prof. SWPS, prof. dr hab. Tomasz Maruszewski i mgr Edyta Bonk.

Głównym celem projektu „Najpierw Mieszkanie w Gdańsku – innowacja społeczna w zwalczaniu problemu bezdomności” jest przetestowanie nowych rozwiązań, zwiększających szanse osób w wychodzeniu z bezdomności. Trzyletni projekt będzie realizowany w środowisku trójmiejskich bezdomnych.

Rolą SWPS jest przygotowanie metodologii i narzędzi badawczych w sferze psychologicznej i zdrowotnej, realizacja badań podłużnych (badania początkowe, monitorujące oraz kończące projekt) oraz opracowanie raportu z wykonanych badań. Będziemy ściśle współpracowali z socjologami z Uniwersytetu Gdańskiego, którzy odpowiadają za socjologiczną i ekonomiczną część badań oraz z Pomorskim Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności.

– Projekt, w którym weźmie udział SWPS, zaplanowany jest na 3 lata. Dzięki niemu osoby bezdomne, czyli beneficjenci inicjatywy, będą mogły zamieszkać w mieszkaniach pozyskanych z miejskich zasobów lokalowych – mówi dr hab. Sylwiusz Retowski, prof. SWPS, Dziekan Wydziału Zamiejscowego SWPS w Sopocie.

Koncepcja projektu „MEMO – Multimedialne narzędzie wspomagające pamięć i aktywizujące osoby starsze” oparta jest na działaniach prowadzących do zaktywizowania procesów pamięciowych seniorów za pomocą specyficznej kategorii bodźców, jakimi są obrazy lub dźwięki związane z ich osobistą przeszłością. W ramach programu planowane jest stworzenie specjalistycznego oprogramowania lub urządzenia, które wspomoże pamięć seniorów.

Adresatami projektu są nie tylko osoby, które aktywnie korzystają z możliwości utrzymywania sprawności stwarzanej przez Uniwersytety Trzeciego Wieku, lecz także osoby mniej aktywne poznawczo, czyli osoby przebywające w Domach Pomocy Społecznej lub korzystające z Miejskich Ośrodków Pomocy Społecznej.

Idea badań opiera się na wykorzystywaniu efektu reminiscencji, który polega na względnie łatwym przywoływaniu wspomnień z drugiej i trzeciej dekady życia. Dostarczanie ludziom materiałów związanych z tym okresem – przede wszystkim zdjęć, filmów a także materiałów dźwiękowych, aktywizują wspomnienia osobiste.