Łańcuchowy przeszczep nerek to rodzaj transplantacji, w którym udział biorą aż trzy pary dawców i biorców, stosowany w przypadku, gdy bezpośredni przeszczep jest niemożliwy. Tego rodzaju operacja umożliwia skrócenie czasu oczekiwania na organ i umożliwia transplantację mimo niezgodności grup krwi lub niekompatybilności immunologicznej w parach bliskich sobie osób.

Pacjenci poddawani transplantacji wymagają nie tylko niezwykle troskliwej opieki medycznej, ale również pomocy psychologa. – Na gruncie polskim psychotransplantologia jest innowacyjnym podejściem. Dopiero zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, że obok kwestii fizycznego wyzdrowienia człowieka dzięki nowemu organowi, ważna jest również interwencja ze strony psychologów – mówi dr Mateusz Zatorski, współpracujący przy przeszczepie łańcuchowym.

– Psycholog w procesie transplantacji jest cały czas obecny z pacjentami i zespołem medycznym: przed, w trakcie i po zabiegu. Jego rolą nie jest motywowanie do poddania się zabiegowi lecz sprawdzenie, czy decyzja dawcy wynika z chęci niesienia pomocy innemu człowiekowi i czy nie jest podyktowana naciskami rodziny, presją otoczenia. Jest to realizowane w porozumieniu i dzięki refleksjom samego dawcy. Psychotransplantolog stanowi też ważne wsparcie emocjonalne i informacyjne na każdym etapie kwalifikacji i po zabiegu – dodaje dr Zatorski.