RedakcjaKim jesteś i gdzie uczyłeś się projektować?

Mat MioduszewskiNazywam się Mateusz Mioduszewski. Mam 24 lata i pochodzę z Podlasia. Uczęszczałem do oddalonego o 80 kilometrów od mojej rodzinnej miejscowości słynnego Liceum Plastycznego w Supraślu, gdzie wybrałem jako specjalizację snycerstwo. Moja przygoda z projektowaniem tak naprawdę zaczęła się w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach na kierunku Wzornictwo Przemysłowe. W tej chwili współpracuję z wieloma profesjonalnymi biurami projektowymi, instytucjami kultury oraz prywatnymi podmiotami. Specjalizuję się w projektach artystycznych obejmujących oprócz wzornictwa grafikę oraz fotografię. Ponadto interesuje mnie teatr i film, stąd też poszerzam moje działania o realizacje związane ze scenografią.

RedakcjaCo takiego zrobiłeś, czym chciałabyś się pochwalić?

Mat MioduszewskiMam to szczęście, że spośród wielu różnorodnych aktywności, dwa moje autorskie pomysły, będące dla mnie kwintesencją myślenia o wzornictwie i sztuce w ogóle, przykuły uwagę odbiorców, w tym jurorów kilku prestiżowych konkursów. Pierwszym i chyba jak dotąd najważniejszym z moich projektów jest Ashka – czyli ceramika z popiołu. Idea zapoczątkowana w ramach dyplomu na Wydziale Projektowym Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach koncentruje się na problemie zagospodarowania odpadów poprodukcyjnych. Głównym celem koncepcji jest jak najefektywniejsze, twórcze i konstruktywne wykorzystanie przemysłowego odpadu, z uwagi na jego potencjał ekologiczny oraz ekonomiczny. Wykorzystany surowiec to popiół lotny z kotłów fluidalnych pozyskany z elektrowni Jaworzno III. Prowadzone przeze mnie badania nad tworzywem wyjściowym wykreowały obszerną bazę surowcową, która posłużyła do wypreparowania materiału docelowego. Analizy obejmowały zmienność relacji i wzajemne stosunki ilościowe oraz procentowe popiołu uzupełnionego o spoiwo w postaci różnego rodzaju glinek. Istotne w procesie realizacji okazały się także zmienne parametry spiekania użytych surowców. W wyniku całej serii badań wyprodukowaliśmy materiał ceramiczny zawierający 70 proc. popiołów i około 30 proc. różnego rodzaju naturalnych glinek. Wypalone surowce przybrały jasnobeżową kolorystykę, która stała się kanwą substancji. Materiał jest kształtowany ręcznie przez połączenie glinek jasnych i ciemnych, nadających wyjątkowy charakter stworzonym przedmiotom. Co ciekawe, delikatna zmiana składu chemicznego popiołu skutkuje różnorodnymi zmianami kolorystycznymi w produkcie docelowym. Ponadto zbadany materiał końcowy wykazuje zwiększoną zdolność absorpcyjną. Ta cecha okazuje się pożądaną przy tworzeniu np. doniczek, które dzięki tej właściwości są w stanie dłużej utrzymywać wilgoć i chronić rośliny. Dodatkowo, zabezpieczenie produktu szkliwem, np. w przypadku płytek, daje możliwość zastosowania surowca w pomieszczeniach o zwiększonej wilgotności.

Drugim sztandarowym dla mnie projektem jest realizacja przestrzeni Świetlica – Środowiskowa Fundacja Gniazdo w Katowicach. Celem tej inicjatywy było wykreowanie nietypowego otoczenia dla dzieci pochodzących z rodzin żyjących w trudnej sytuacji społecznej i z tego tytułu korzystających z świetlicy środowiskowej na terenie Katowic. Realizacja koncepcji miała obejmować pokój w najodleglejszym i najciemniejszym pomieszczeniu w ośrodku. Świetlica jest placówką otaczającą opieką dzienną dzieci w przedziale wiekowym 7-18 lat. Odbiorcami planowanej przestrzeni są oprócz podopiecznych również pracownicy świetlicy, nauczyciele oraz terapeuci. Analiza potrzeb wykazała, że użytkownicy pomieszczenia potrzebują przestrzeni multifunkcyjnej – do zabawy, wyciszenia, odpoczynku, a także do spotkań z terapeutami i do nauki. Ograniczona powierzchnia, w połączeniu z wymogiem sprawnej i szybkiej zmiany funkcji użytkowej, musiała iść w parze z przyjaznym charakterem. Ta idea stała się dla mnie o tyle ważna, że została wymyślona i zrealizowana na bazie szczegółowej analizy potrzeb i doświadczeń użytkowników. Pomieszczenie miało równocześnie uczyć i mieć swój wyjątkowy charakter. W ostatecznej koncepcji motyw „śląskości" stał się narracją całego pomieszczenia. Wyeksponowanie na ścianach i poduchach ciekawych miejsc regionu ma na celu przybliżenie jego historii, a dzięki temu powinno wpływać na wzmacnianie lokalnej tożsamości podopiecznych, stymulując równocześnie rozwój ich wyobraźni.

RedakcjaCo Twój projekt wnosi nowego?

Mat MioduszewskiPowyżej opowiedziałem dokładnie, na czym polegały dwie z moich realizacji. Co do projektowania, to zazwyczaj staram się, by moje koncepcje wnosiły coś nowego do wzornictwa, co nie zawsze znaczy, że są one przełomowe. Zazwyczaj poruszone tematy nawiązują do jakiegoś problemu, który staram się rozwiązać. Ważne jest, by dane zagadnienie zostało przebadane z każdej możliwej strony. Przeprowadzam dogłębną analizę począwszy od tego, na czym polega dany problem, kogo dotyczy i czy faktycznie jest dobrze zdefiniowany. Nie uważam, że każdy koncept musi być nowatorski i spektakularny. Sądzę, żę wzornictwo projektowe powinno przede wszystkim dobrze odpowiadać na daną potrzebę. Żyjemy w XXI wieku i powinniśmy trafnie korzystać z wcześniej zaproponowanych rozwiązań.

RedakcjaNad czym teraz pracujesz?

Mat MioduszewskiWspomniałem już o tym, że zajmuję się również scenografią. Praca ta przynosi mi dużo satysfakcji, ale zazwyczaj jest zajęciem intensywnym i często - przynajmniej dotychczas - niestety, niskobudżetowym. Niedawno skończyłem kreację przestrzeni w szkolnej etiudzie filmowej. Teraz przygotowuję się do stworzenia scenografii kampanii społecznej. Pracuję również nad kilkoma projektami graficznymi i fotograficznymi. Chcę również rozpocząć aktywność związaną z instalacją artystyczną dotyczącą elektrośmieci oraz programowania. Ostatnio moje życie jest bardziej intensywne, także ze względu na to, że przenoszę się do Warszawy, gdzie właśnie rozpoczynam studia II stopnia w Akademii Sztuk Pięknych na kierunku Wzornictwo. Teraz to się dopiero zacznie!

RedakcjaJakie są Twoje marzenia związane z projektowaniem?

Mat MioduszewskiChyba nie mam szczególnych marzeń związanych z projektowaniem. Chciałbym zwyczajnie móc wykonywać z sukcesami to, co mnie pasjonuje. Jestem na początku swojej drogi, a moje dotychczasowe najważniejsze osiągnięcia były związane ze studiami bądź konkursami. To, czego można pragnąć w tym fachu, to swoboda twórcza, jak najwięcej pozytywnych bodźców i inspiracji, intrygujące zlecenia oraz współpraca z ciekawymi ludźmi.

RedakcjaZ kim chciałbyś pracować?

Mat MioduszewskiWspółpracowałem z rozmaitymi podmiotami. Każda z tych przygód była odmienna i zajmująca. Za każdym razem uczyłem się czegoś nowego. Nie planuję swojego życia tak, by podążać jedną ścieżką w kierunku z góry ustalonego pojedynczego celu. Chciałbym, żeby każda z realizacji była niepodobna do poprzedniej i dawała mi jak największą frajdę. Życzyłbym sobie rozpocząć współpracę na większą skalę z zespołami projektowymi oraz interdyscyplinarnymi.

RedakcjaGdzie szukasz inspiracji?

Mat MioduszewskiInspiracją dla mnie staje się coś, co chociaż na moment przykuwa moją uwagę. Są to różnorodne formy i kształty i różnego rodzaju problemy czy relacje. Inspiracje znajduję czytając, oglądając wystawy, bywając na koncertach czy w teatrze, śledząc newsy, chodząc po mieście i przeglądając internet. Inspirujące może być wszystko, co jest pożywką dla mojej wyobraźni.

RedakcjaCo jest dla ciebie trudne w pracy projektanta?

Mat MioduszewskiNajtrudniejszy dla projektanta jest czas, a raczej jego brak. Z doświadczenia widzę, że nie da się zaplanować wszystkiego krok po kroku. Często gonią mnie terminy i zdarza się, że przystaję na rozwiązanie, którego nie do końca jestem pewien, albo zwyczajnie mnie nie satysfakcjonuje. Czas jest szalenie istotny, gdyż pozwala na proces dojrzewania pomysłów; przerwa w myśleniu, odłożenie projektu na bok na jakiś czas może go wzbogacić. To nie jest tak, że podczas tego okresu nie myślę o projekcie, ale wyobraźnia nie naznaczona presją czasu jest efektywniejsza. Wracając po przerwie do projektu, muszę go znowu przeanalizować. Po tym „urlopie” spostrzegam nagle, że pominąłem pewne obszary, istotne składowe, albo że w ogóle poszedłem w złą stronę. Oczywiście nie zawsze tak się dzieje, ale myślę, że wielu projektantów zgodziłoby się ze mną, że wielokrotnie i bez presji czasu zrobili by coś inaczej.

RedakcjaCo byś powiedział sobie kilka lat temu, kiedy podjąłeś decyzję o byciu projektantem?

Mat MioduszewskiSwoją przygodę z projektowaniem zacząłem w Katowicach. Wszystkie moje dotychczasowe doświadczenia, jeśli chodzi o wzornictwo, są związane z uczelnią, oczywiście na bazie liceum, i składają się one na to, jakim jestem projektantem. Powiedziałbym sobie: „Idziesz w dobrą stronę”, „Idź na studia do Katowic!”. To mała reklama mojego wydziału, ale rzeczywiście na tym etapie uważam, że jest to wyjątkowa uczelnia, która ma świetne podejście do projektowania. Wspomniałbym sobie również: „Nie bój się, próbuj!”.