RedakcjaKim jesteś i gdzie uczyłaś się projektować?

Ola BodnaruśNazywam się Ola Bodnaruś, jestem absolwentką Grafiki na Uniwersytecie SWPS we Wrocławiu. Po ukończeniu licencjatu rozpoczęłam pracę w jednej z wrocławskich agencji marketingowych, gdzie miałam zajmować się social media copywritingiem różnych marek, jednak szybko zaczęłam przemycać autorskie fotografie oraz projekty graficzne. Wtedy też zrozumiałam, że chcę pracować z obrazem. Fotografią, jeszcze kiedy byłam nastolatką, zaraził mnie mój wujek – lekarz, zapalony rowerzysta, podróżnik. Zachwyciły mnie jego zdjęcia przyrody i portrety rodzinne. To był moment, kiedy postanowiłam z pomocą najbliższych uzbierać pieniądze na swój pierwszy aparat. Dziś współpracuję z artystami podczas ich tras koncertowych, projektuję oraz wykonuję sesje wizerunkowe zespołów muzycznych, rozwijam swoje umiejętności w fotografii fashion. Zajmuję się również projektowaniem okładek oraz oprawami graficznymi wydawnictw zespołów muzycznych.

RedakcjaCo takiego zrobiłaś, czym chciałabyś się pochwalić?

Ola BodnaruśWykonałam sesję zdjęciową nowej kolekcji „TOM” projektanta mody Piotra Popiołka. Efekty sesji można aktualnie zobaczyć w wielu polskich i zagranicznych magazynach. Pracowałam nad reklamową sesję zdjęciową dla sztokholmskiej marki okularów Vasuma. Moje zdjęcia pojawiły się w takich magazynach, jak: „KALTBLUT Magazine”, „Lounge Magazyn”, „OCZY MAG”, „Jazz Forum”, „Gazeta Magnetofonowa” oraz online KMAG.

RedakcjaCo nowego wnosi Twój projekt?

Ola BodnaruśW każdej formie twórczej oddaję część siebie. Nie jestem niewolnikiem techniki, dlatego cały czas staram się stymulować emocje odbiorcy mieszanką światła i koloru oraz spójnymi połączeniami projektów graficznych z fotografią. Niezależnie od tego, czy projektuję sesję zdjęciową, czy pracuję nad wizerunkiem marki, zawsze staram się przemycić swój indywidualny sposób postrzegania emocji.

RedakcjaNad czym teraz pracujesz?

Ola BodnaruśProjektuję autorską sesję, która będzie związana z ochroną lasów. Chcę połączyć w obrazowej opowieści kobiece piękno z kształtem lasu. Stawiam znak równości między szacunkiem do człowieka i przyrody. Zapisuję zeszyt dziesiątkami pomysłów, ponieważ w tej historii pragnę pokazać tę interakcję.

Dodatkowo wraz z Wiktorią Muszkietą, założycielką marki Projekt Makramy oraz tak jak ja absolwentką Grafiki na Uniwersytecie SWPS, pracujemy nad własnym studio projektowym. Szczegóły na pewno zdradzimy wkrótce.

RedakcjaJakie są Twoje marzenia związane z projektowaniem?

Ola BodnaruśChciałabym umieć znaleźć balans między tym, czym faktycznie jest projektowanie, a tym, jak ja je interpretuję. Choć spełnieniem marzeń jest fakt, że robię to, co naprawdę kocham, mogę realizować się w projektowaniu i fotografii.

RedakcjaZ kim chciałabyś pracować?

Ola BodnaruśChciałabym pracować z ludźmi, którzy widzą potrzebę prowadzenia długich konwersacji i dają mi odwagę, aby marzyć i osiągać zamierzone cele. Nie nazwiska są ważne, lecz zaangażowanie wszystkich biorących udział w danym projekcie.

RedakcjaGdzie szukasz inspiracji?

Ola BodnaruśKreatywność jest dla mnie bardzo romantycznym zjawiskiem, nie wolno szukać jej na siłę. Muzyka daje mi różnorodność, z której mogę wybierać. Energia, która wytwarza się w zespole muzycznym na scenie podczas koncertów, jest nieoceniona. Jestem zakochana w ekspresji artystów i emocjach ludzi, którzy obserwują ich wykonania.

RedakcjaCo jest dla Ciebie trudne w pracy projektanta?

Ola BodnaruśBardzo dużo pracuję w terenie, kiedy przemieszczam się z jednego miejsca wykonywania swoich zleceń do następnego. Często moją pracownią jest pociąg, bus czy samochód. Dostaję od świata ogromną ilość bodźców, poznaję masę ludzi, którzy pobudzają moją kreatywność – ciężko mi w ten sposób osiągnąć pewność, że zakończenie projektu jest faktycznie jego finalną wersją. Trudno oddaję władzę podświadomości.

RedakcjaCo powiedziałabyś sobie kilka lat temu, kiedy podjęłaś decyzję o byciu projektantem?

Ola BodnaruśNa początku byłam bardzo ostrożna, chyba bałam się oceny i wstydziłam się pokazywać, co tak naprawdę dzieje się w mojej głowie. Teraz na pewno powiedziałabym: „Nie bój się i chłoń wszystko, co inni ludzie mają Ci do powiedzenia”.